کد مطلب:28969 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
تا آن را برای شما [ مایه] تذكّری گردانیم و گوشی شنوا آن را نگاه دارد. 3107. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! خداوند به من دستور داده كه تو را به خود، نزدیك كنم و آموزشت بدهم تا گنج دانش گردی و این آیه نازل شده است كه:«و گوشی شنوا، آن را نگه دارد». پس تو گوش شنوا برای دانش منی.[2]. 3108. تاریخ دمشق - به نقل از بریده اَسلَمی -:پیامبر خدا به علی علیه السلام فرمود:خداوند به من دستور داده كه تو را به خود، نزدیك كنم و از خود، دور نسازم و به تو آموزش بدهم تا نگهدار دانش گردی، و بر خداوند است كه تو را نگهدار دانش سازد، و این آیه نازل شد:« و گوشی شنوا، آن را نگه دارد ».[3]. 3109. امام علی علیه السلام:وقتی این آیه نازل شد «و گوشی شنوا، آن را نگه دارد»، پیامبرصلی الله علیه وآله به من فرمود:«از خداوند خواستم كه گوش شنوای نگهدار را گوش تو قرار بدهد، ای علی!».[4]. 3110. امام صادق علیه السلام:هنگامی كه آیه «و گوشی شنوا، آن را نگه دارد» نازل شد، پیامبر خدا فرمود:«این گوش توست، ای علی!».[5]. 3111. تفسیر الطبری - به نقل از مكحول -:پیامبر خدا آیه «و گوشی شنوا، آن را نگه دارد» را خواند و رو به علی علیه السلام كرد و فرمود:«از خدا خواستم كه گوش تو را گوش شنوایِ نگهدار قرار دهد». علی علیه السلام فرمود:«پس از آن، چیزی از پیامبر خدا نشنیدم كه فراموشش كنم».[6]. 3112. ینابیع المودّة - به نقل از اصبغ بن نباته -:هنگامی كه علی علیه السلام به كوفه آمد، چهل روز در نماز صبح برای مردم، [ سوره] «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَی »[7] را خواند. بعضی بر وی خُرده گرفتند كه [ در جواب] فرمود:«من ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه قرآن را می دانم. هیچ سخنی از آن نازل نشده، جز آن كه می دانم درباره چه كسی، در چه روزی و در چه جایی نازل شده است. آیا نخوانده اید كه:«إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولَی * صُحُفِ إِبْرَ هِیمَ وَ مُوسَی؛[8] قطعاً در صحیفه های گذشته این [ معنا] هست؛ صحیفه های ابراهیم و موسی»؟ سوگند به خدا، آن در پیش من است، از دوستم پیامبر خدا و از ابراهیم و موسی علیهما السلام به ارث برده ام. سوگند به خدا، من كسی هستم كه خداوند، درباره من این آیه را نازل كرده:«و گوشی شنوا، آن را نگه دارد». ما نزد پیامبر خدا بودیم و ما را از وحی، خبردار می ساخت. من آن را می گرفتم و دیگران فراموش می كردند و وقتی از نزد او بیرون می آمدیم، می گفتند «مَاذَا قَالَء َانِفًا ؟[9] هم اكنون چه گفت؟».[10]. 3113. امام صادق علیه السلام - درباره سخن خداوند:«و گوشی شنوا، آن را نگه دارد» -:گوش امیر مؤمنان، آنچه را كه بود و خواهد بود، از خداوند گرفته بود.[11]. ر. ك:ج 10، ص 47 (آنچه شنید، فراموش نكرد). شواهد التنزیل:380 - 361/2.
«لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِیَهَآ أُذُنٌ وَ عِیَةٌ »[1].